z obfitości serca mówią usta

[dobry czas]

Z obfitości serca mówią usta


powiedzieć o czymś o czym wiedzą
to jakby studnie poić wodą
dać jedno krzesło tym co siedzą
chwilę wytchnienia tuż przed drogą

w tych samych słowach ukryć prawdę
by swą golizną nie gorszyła
odzianych szczelnie moralnością
by w tym przekazie była miła

i nic nie tracąc z wagi sprawy
niczym modelka na wybiegu
powabnym ruchem - nie dla sławy
pokazać mogła szarość śniegu

a potem ziarno w głębi ziemi
czarnej zbyt ciężkiej by oddychać
wkleić i czekać niech zieleni
i łechce nozdrza by móc kichać