Schody życia

[Nina]

na przekór pogodzie serc
słota wspólnie przeżytych oddechów
znaczących ślad na serdecznym


te same drzwi i schody
pokonywane coraz wolniej
przygarbione myśli
pochylone ramiona
chwytające poręcz w oczekiwaniu
na odrobinę tlenu

chwila odpoczynku na drugim
by pokonać licznik ułamka
zatrzymany kadr

kilogramy trosk i metry radości
historię jednego życia
zapisały śladami
odciśniętych rąk
na klamce czwartego