Po cóż mi te tęsknoty

[Ginsana]

wersja POPRAWIONA

Po cóż mi te tęsknoty

w podarto-zielonej sukience
usiadły tęsknoty na niemym kamieniu
zmęczone zbyt długą drogą

z pęcherzami i otarciami na piętach
po kilometrowych marszach
przylepiają coraz to nowe plastry

tylko nocą zasłuchane westchnieniem
w nieśmiałym szepcie marzeń
szukają uporem maniaka - odpowiedzi

dlaczego tak mocno jeszcze pachną
ale teraz już inaczej- tak bardzo obco
pod świecącą gwiazdą - tą wybraną

ciągle tą samą