akt na podłodze

[Arti]

akt na podłodze


będąc ponad problemami
w przestworzach pragnień nienasyconych
wychodzę z ciała by wejść w twoje
i tonę w iluzji szczęścia

a potem kłócimy się bez powodu
gdy samotność nie może oddychać
porzucona przez ideały
przed zamkniętą bramę

podaruj mi śmierć
namaluj sen ostatni
na bezwstydnym płótnie
które czas pozbawi kolorów

choć będe nagi
na podłodze wśród szkieł
zamień je pędzlem
w śnieżnobiałe płatki

gdy będziesz przy oczach
namaluj ich blask
przy ustach uśmiech
odpuszczonych grzechów

podaruj mi wieczność
kolorami farb
nim zniknę pod ziemią
oddany w ręce niebytu

Pruszków, czerwiec 07