Późna jesień

[anja]

Późna jesień

przyszła słotna jesień
liście z drzew strąciła
wiatr wsadziła w kieszeń
mgłami otulila

deszczowa piosenka usypia
sny nie męczą wcale
wstać się rankiem nie chce
kołdra grzeje doskonale

złoto niesie nam w podarku
na tę jesień jak co roku
psioczy się aleją w parku
jak nie dostrzec jej uroku

kiedy grzyby piękne barwy
naokoło dywan z liści
mamy szyszki inne skarby
gdy jest strojna uroczyście

cała kolorowa
ciepłe tchnienie niesie
uśmechem rozpieszcza
późna życia jesień