Dla przyjaciółki

[Ginsana]

Wybaczcie poniższy tekst.Napisałam go " na kolanie".Wczoraj miałam stresujący nieco dzień i nie ukrywam troszkę trzęsąco-myszowaty Moja Przyjaciółka była przy mnie i dodawała mi otuchy i wiary.Dlatego napisałam to, co poniżej.wersja oryginalna, bez poprawek



Dla Przyjaciółki

za oknem krople deszczu
wystukują rytm jesieni
liście żółte z wiatrem harcują
po miejskim deptaku

nie jest mi jesienno – smętnie
na kanapie uśmiech radosny
błąkający się po twarzy
kobiety - z chochlikami w oczach

jest piękna – z nogami po szyję
ubrana z kobiecą klasą
gdybym wierzyła w aury
musiałabym przyznać – blask z niej bije

ma coś takiego w sobie
że przyciąga jak magnes
tępiąc mój wrodzony katastrofizm
łyżeczkami podaje mi wiarę

chciałabym głośno powiedzieć
to moja przyjaciółka – Krysia
ale boję się że nazwą spłoszę
delikatnego motyla przyjaźni

nie ma we mnie safonizmu
to tylko szczypta egzaltacji czasem
każe mi wyrazić co czuję
i wierszem tym podziękować - że Jesteś