swój dom odnajdę

[teemoore]

W zatoce mgieł swój okręt zakotwiczę
W miejscu gdzie nikt na nikogo nie czeka
Palcem na piasku narysuję szkicem
kolejny swój obraz, portret człowieka

W zatoce, gdzie cisza w zgodzie z muzyką
studzi do granic rozpalone głowy
Gdzie myśli swoje z pokorą dotykam
rzucić precz co było jestem gotowy

We mgłach spowity, jako w matki łonie
gdzie życie czerpię nie zaznawszy życia
gdzie miara istnień w niepamięci tonie
w lustrach ludzkich oczu nie ma odbicia

Zbuduję z piasku dla siebie schronienie
Zasłonię mgłą okna, w drzwi wplotę ciszę
To moja wolność, choć moje więzienie
krzyczeć tu mogę, krzyku nie usłyszę

Zatoka do której nikt nie zna drogi
i mapy szukać ku niej nadaremnie
Gdzie ciszę i spokój poczuję błogi
W zatoce mgieł dziś zakotwiczę...we mnie