Blues o zmierzchu

[Maria M.]

Blues o zmierzchu



gęste powietrze oblepia ciało umysł
na wpół uśpiony recytuje pacierze
uspokajanki w monotonnych tonacjach
ledwo słyszalne przedburzowe brzdąkanie

ref:
wszystko będzie dobrze
tylko nie karm myśli
bujną wyobraźnią
psychopapką z lęków

w pustym ogrodzie poszarzało od smutnych
spojrzeń lecz zamiast dźwięków słychać
czysty niepokój zagłusza go powoli
bębnienie deszczu i powtarzana mantra

wszystko będzie dobrze
tylko nie karm myśli
bujną wyobraźnią
psychopapką z lęków

burza przeszła bokiem
wsłuchaj się w miarowe
oddychanie ziemi
niepokój przemija

wraz ze zmęczeniem rozpływa się w powietrzu
słońce próbuje zabawić cię przez chwilę
kolorowymi sztuczkami (i tak zajdzie)
nim zmrok zapadnie głodne myśli powrócą