Nieproszony gość

[staszek]

wczoraj zawitał w moje progi
gość jesienny pełen trwogi
w dłoniach niósł narecze liści
w ustach sen co się ziścił

rozpłakałam się jak dziecko
łzy zmoczyły całą kieckę
drżałam owładnięta niemocą
bałam się że zasnę nocą

jednak noc spokojna była
poduszka się nie zmoczyła
wstałam radosna oczy przetarłam
smutki na strzępy podarłam

Alinko a może tak Miłego dnia
:-)