Szary Wilk zdobył I nagrodę w dziedzinie prozy

[evionnaz]

Gratulacje jak najbardziej zasłużone, dotyczą nie tylko tego ostatniego konkursu poetyckiego. Siedemnaście nagród i wyróżnień w prestiżowych konkursach w tym roku – to chyba nie przypadek, wystarczy zajrzeć na strony aktualności poezji- polskiej

Co do wklejonych emblematów:
Nie wiadomo dlaczego przyszły mi do głowy słowa ballady Wojciecha Młynarskiego:

Był taki czas, jak daleki dziewczyny śpiew,
Jak znad rzeki szum cichy drzew,
odmieniony czas.

Byt taki czas, kiedy oczom zabrakło łez
I nie pytał nikt, jak to jest,
tylko ściskał pas...

I trwa ten czas, lecz z nim razem każdego dnia
Wciąż pamięć w nas
niezgojona trwa

Z pozoru bez związku, a jednak równie jak emblematy zapadają w pamięć, poruszają, nie sposób przejść obok. Wzbudzają być może skrajnie różne uczucia, przywołują różne obrazy, emocje. Jeden powie: „bywałem bliżej rozjeżdżanego ciała niż postawił mnie ten tekst” innego poruszy do głębi „woń rozjechanych truskawek.”

Hm, w głębi serca każdy ma takie swoje poletko truskawek….

Zderzenie subtelnej kursywy z reporterska, wręcz ascetyczną relacja zdarzeń zakończona puentą daje piorunujący efekt. Wyrywa kawał mięcha z czytelnika, dobiera się do jego wnętrzności tą zardzewiałą puszką po konserwach. Intryguje i niepokoi- dlaczego tak?
To kunszt i majstersztyk poetycki zauważony i nagrodzony w konkursie im. Sułkowskiego. Warto przeczytać pozostałe teksty- są gdzieś na necie