Mówisz, że jestem zbyt swoja

[El]

Zanim lato się skończy - wrócę. Z jasnymi włosami
i chmurzastą kieszenią. Wrócę deszczem i mgłą.

Pomiędzy pisaniem palcem na wodzie, a malwą
zaczepię cię sukienkami w kolorze indygo,
falą jeziora i bezmiarem ramion. A może
burzą - spóźnioną i zbyt gwałtowną?

Oto moje ręce. Drżenie palców nieprzypadkowe -
obejmuję światło powrotu.
Oto słowo. Prawdę zaświadczam jedną łzą -
zaświeci, gdy osłonisz oczy.

Popatrz. Jesteśmy i wiemy jak pachną noce -
sploty łąk, i smak winy z jednego kieliszka .

Nie, nie płaczę.
Kropla na policzku
to żart.