Dotyk miłości ...

[male_p]

Z jasnego promyka powstała,
W sercu tamę goryczy przerwała,
Wiatr schłodził gorące, miękkie ciało,
By w czułym objęciu nie drżało,

Uczucia jak wulkan rozpaliła,
Fajerwerkami niebo rozjaśniła,
ciemne w ponurej samotności,
Euforią, paletą barw radości,

Szarość w tęczę się zmieniła,
Zastygłe olbrzymy obudziła,
W ciszy, pragnienia me drzemiące,
Podsycić drwa nadziei wciąż tlące

Nurtem strumienia płynie czas rwący,
Próbą minut brzeg obmywający,
Poddaje się .. cofając swe fale,
Upływ dni nie dotyka nas wcale ..