rozmowa z cieniem

[El]

Mówisz:
Zapomnijmy o czasie - stwórzmy początek.

A jeśli wcale nas nie było i nie ma?
Czy jest możliwe, abyśmy zaistnieli
jak drzewo, nasiono i pętla wszechświatów -
w jednej zakrzywionej przestrzeni?

My raczej zamknięci w słowie, w kartce papieru.
Tam kroplą miodu pocieszamy błaznów
lub sami z sobą rozgryzamy liść mięty.

Pytasz:
Co jest prawdziwe?

Tylko myśl, która tworzy senne obrazy.