za zasłoną czasu

[czardasz]

nie chcemy dokonywać wyborów
niech życie samo za nas decyduje
rozpaczamy do utraty tchu
rozbijając myśli samobójcze
głowa cała ale my rozbici
porozrzucani wiatrem jak liście
żyjemy choć nie chcemy
Pan na górze o tym decyduje
jak długo życ będziemy
w bólach raczkujemy
potykamy się o przeszkody
upadamy by iść dalej
ocieramy łzy połą rękawa
smutek chowamy za nikły uśmiech
odrzucamy przeszłość
za zasłonę czasu
chcemy narodzić się na nowo
zaczynamy wierzyć
jest dla nas szansa
czy ją wykorzystamy
zależy od nas