Oda do niezapomnienia

[Ewa]

Oda do niezapomnienia
Tyle nocy, tyle dni
Tyle śmiechu dziecięcego
Gaworzenia i mówienia
radosnego, potrzebnego

Jak stawiało pierwsze kroki
Trzymałyście je za rękę
biło na niej dla niego, jedynego
właściwe kobiece serce

Potem przyszedł czas szkolny
A w szkole pierwsze wyzwania
zadania do rozwiązania
przeszkody do pokonania

Jak zaczęło żyć własnym życiem
Stałaś spokojnie z boku
I patrzyłaś jak to Twoje Małe Szczęście
Dotrzymuje światu kroku

Gdy zakwitła miłość
Ta, co w życiu jest niecodzienna
Spytałaś Szczęścia czy jest tak szczęśliwe
że jest to miłość niezmienna

Zawsze był czas na dobrą radę
Na słowa pełne wsparcia
Wśród słów czasami przemilczanych
Proste, jedyne – Matka

Wam, dla których radością było zrodzenie istnienia
Dedykuję tę Odę stworzoną z miłości
Odę do niezapomnienia.