Gdy cię ujrzę

[kostoteles]

I gdy ujrzę cię z powrotem,
I me serce uderzy jak młotem,
Iż milionem milionów cię ozłocę,
Pięknych róż, moją pierwszą kochankę,
Taką czystą, taką piękną, taką jaśniejącą,
Widoczną, ale jednak daleką,
Niczym raju dalekie wspomnienie,
Kochaną lecz nie kochającą,
Nie Panem lecz sługą,
Me serce się stało,
Na samo twe wspomnienie,
Serce samo się pomnie,
Iż jedynym co chcę ci rzec jest:
Kocham cię!