[bronmus45] inne teksty

[bronmus45]

.

Tekst ten w pierwotnej formie został skopiowany dawno temu z sieci. Nie mogę nawet obecnie odnaleźć jego adresu. Pozostał u mnie w archiwalnych zapiskach już nieco zmieniony przeze mnie, i teraz właśnie tutaj go publikuję, aby stanowił odnośnik dla wielu wypowiedzi tutejszych "miszczów uczoności wszelakiej"

Nieudacznik mógłby być człowiekiem sukcesu, gdyby tylko przyjął do akceptacji realne możliwości w otaczającym go świecie. Ale nieudacznik skupia się na poszukiwaniu przyczyn powodzenia innych i z góry zakłada, że jest to coś karygodnego, niemoralnego lub wręcz przestępczego. Nie może uwierzyć, że wystarczy ruszyć palcem, żeby coś osiągnąć. Dostrzega pewne wspólne cechy i sposoby działania ludzi sukcesu, co prowadzi go do wniosku, że stanowią oni zorganizowaną grupę powołaną do tego, żeby zaszkodzić jemu i innym nieudacznikom. Że jest to układ, spisek i mafia w jednym. W ten sposób stara się usprawiedliwić i wznieść na piedestały swoją niemoc pozytywnego działania. Nieudacznik wie, że budzi w ludziach sukcesu niechęć, ale szczególnie denerwuje go fakt, że jest to niechęć podobna do zniecierpliwienia małym kamykiem, który wpadł do buta i który trzeba usunąć, żeby nie przeszkadzał w dalszej drodze do celu. Człowiek sukcesu nie traci czasu na rozbijanie tego kamyka młotkiem, tylko wyrzuca go i idzie dalej. Takie lekceważenie boli nieudacznika i wzbudza w nim jeszcze większe poczucie krzywdy. Bo to właśnie on jest tym przeszkadzającym w drodze kamykiem...