Sprzeciw samouwielbieniu

[Fifi2000]

Siada w pokoju marzeń
Otwiera okno zranionych powiek
I szuka coraz głębiej
Nie zważa na ryzyko surowe
Kopie, przeszukuje pustą głowę
Coś daje mu kroplę nadzieji
Bierze łyk ze źródła płomieni
Łapczywość mocniejsza od silnej woli
Krztusi się ziarnkiem wiedzy
Żar przeszywa bardzo powoli
Błaga o litość, po przekroczeniu miedzy
Odwrotu już nie ma
Zatracił sie... biedny
W krótkiej chwili wybrzmienia
Już na zawsze pozostanie w Lete
Rzece zapomnienia

Proszę o delikatną ocenę...jeden z pierwszych wierszy