W zamyśleniu

[Misiek]

Ja wcale
nie jestem smutny,
nawet kiedy się nie uśmiecham
to tylko moje sumienie
często do nieba puszcza
niezdarnie
przymrużone trzecie oko
ubrane w szary worek pokutny

tam w górze
mieszka zbawienie
choć tak bardzo wysoko
tu na dole nadzieja
taka jest osamotniona
cierpi niewinna koszmarnie

lecz nie zapomnę
i nie zaniecham
przytulić mocno ją
i wziąć w swe ramiona
serce jej ogromne

a potem pójść razem z nią
w stronę słońca przed siebie
do krainy wiary i cierpliwości
może po drodze spotkam
ciebie

i przepadnie smutek jak we mgle
podziękujemy za wszystko miłości
anioł zaproszenia nowe śle

tam tylko dobre sny serca śnią