O Stwórcy i włóczędze

[Tomasz]

Objawił się raz stwórca
wzgardzonemu włóczędze
co jak kieszeń swą głód znał
w samotności żył nędznie


(Stwórca)
Jeśli mógłbyś mieć wybór
i zmienić ziemski swój los
Inną uczynić przeszłość
zmienić ciało i duszę

wtedy zrzekłbyś się wygód
tak jak dziś kark dumnie gnąc?
czy wnet wybrałbyś sławę
czyniąc siebie geniuszem?


(Włóczęga)
Niepotrzebna mi sława
ani pochwał miliony
i obłudy wszelakiej
stąd płynąca nagminność

tylko miłość i prawda
moim kluczem do domu
tak prosta jak brakiem jej
jest poczęta bezsilność


(Stwórca)
Tak więc daję Ci wybór
bądź kim tylko zapragniesz
kwiatu chcesz być geniuszem
czy wciąż tylko powojem?


(Włóczęga)
Dawno znam sensu wigor
i choć nęcisz mnie ładnie
tylko człekiem mnie uczyń
och! tak zwykłym jak stoję!



I Stwórca uczynił go geniuszem.