Kim jestem

[skrobipiórek]

Symboliczne wnętrze człowieka jest niewidoczne dla innych — podobnie jak niewidoczne jest wnętrze pnia drzewa. Nie potrafimy czytać czyiś myśli, można inaczej myśleć, inaczej mówić, a jeszcze inaczej się zachowywać.
Czy jest jakiś sposób żeby człowiek się określił kim tak naprawdę jest?
Otóż jest bardzo skuteczny sposób, żeby rozeznać pobudki i zamiary serca.
Bo słowo Boże jest żywe i oddziałuje z mocą, i jest ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, i przenika aż do rozdzielenia duszy i ducha, a także stawów i ich szpiku, i jest zdolne rozeznać myśli i zamiary serca /Heb 4:12/

Jakiż obrazowy opis Słowa Bożego! Jest ono tu przedstawione, jak gdyby było żywą osobą umiejącą przeniknąć do głębi serca i rozpoznać, czym naprawdę jesteśmy w swoim wnętrzu. Sięga do samego sedna sprawy. Jak to rozumieć?

Słowo Boga ukazuje prawdziwe oblicze człowieka i umożliwia porównanie go z tym, jak on sam widzi siebie i jak chciałby być postrzegany przez drugich . Nawet ktoś na wskroś niegodziwy może się skryć za pozorami życzliwości lub bogobojności. Ludzie źli często udają kogoś innego, by osiągnąć swe niecne cele. Wyniośli nieraz nakładają maskę pokory i skromności, choć w istocie zabiegają o poklask. Gdy Biblia odsłoni prawdę o stanie serca danej osoby, może ona jeśli jest szczera — zacząć zdecydowanie dążyć do odrzucenia starej osobowości i ‛przyobleczenia się w nową osobowość.

Apostoł Paweł napisał: „Słowo Boże jest żywe i oddziałuje z mocą”. Na podobieństwo ostrego, obosiecznego miecza może wniknąć w najgłębsze myśli i zamiary człowieka . Ma moc przeobrażania ludzi, bo pomaga im spojrzeć na siebie realistycznie i zrozumieć, jacy są naprawdę.

Człowiek czyta Pismo Swięte i natrafia dany fragment:

A czyż nie wiecie, że nieprawi nie odziedziczą królestwa Bożego? Nie dajcie się wprowadzić w błąd. Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani mężczyźni utrzymywani do celów sprzecznych z naturą, ani mężczyźni kładący się z mężczyznami,  ani złodzieje, ani chciwcy, ani pijacy, ani rzucający obelgi, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego /1 Kor 6:9-10/

Powiedzmy ktoś dopuszcza się cudzołóstwa, z powyższych słów wynika że taka osoba nie ma uznania u Boga ponieważ on nie toleruje takiego czynu. Jaka może nastąpić reakcja?

Jeden zlekceważy Boży pogląd na tą sprawę, albo nawet wyśmieje.Nie będzie zadowolony z ograniczeń, lubi cudzołożyć i postanawia robić to nadal- żaden Bóg nie będzie mu w tym przeszkadzał.

Natomiast szczery człowiek zachowa się inaczej, przynajmniej się nad tym zastanowi.
Jeżeli do tej pory był cudzołożnikiem, postanowia się zmienić.
Będzie wnikał dlaczego taki czyn jest zły? Dlaczego Bóg zakazał uprawiania cudzołóstwa, skoro może sprawiać chwilową przyjemność?

Inny fragment jeszcze dobitniej potwierdza:
Małżeństwo niech będzie w poszanowaniu u wszystkich, a łoże małżeńskie — niczym nie skalane, gdyż rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg./Heb 13,4/

Na takiej zasadzie każdy może się określić, kim jest naprawdę.
Jeżeli jest złodziejem, rozpustnikiem, homoseksualistą, pijakiem, kłamcą itd,itd- czy nadal będzie uprawiał ten proceder?
A może zaprzestanie tych praktyk ?


Symboliczne wnętrze człowieka jest niewidoczne dla innych — podobnie jak niewidoczne jest wnętrze pnia drzewa.Chociaż niewidoczne jest wnętrze pnia drzewa, widoczne są jego owoce.

Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że osoba szczera będzie wydawać owoce prawości odrzucając plugawe praktyki-tym sposobem określi się kim jest naprawdę.