Opowieści z krypty.

[Wampir96]

Witam zacne towarzystwo na tym pięknym forum! Nie byłbym sobą, gdybym nie przytoczył w swojej wypowiedzi cytatu ze swojego utworu, który idealnie oddaje mój aktualny, jesienny (ale również odwieczny) nastrój. ''Czuję się, jak przebite sztyletem serce, wrzucone do zimnej, rwącej rzeki pełnej kamieni''. Mam jednak nadzieję, że w tym miejscu nie natrafię na żadne kamienie, ani nikt kamieniami we mnie nie będzie rzucał

Moja twórczość to ciągła walka i ciągła ucieczka. Nie piszę o miłości (nie będę profanował tej sfery ''sacrum''), ani nie użalam się nad sobą. Piszę o tym, co człowiek czuje. O tym, co człowiek ukrywa. O tym, co człowiek widzi. Jestem młodym osobnikiem (mam niespełna 20 lat), ale nie mogę odnaleźć się wśród moich rówieśników. Inne zainteresowania, inne myślenie, inne rozrywki. Przybrałem więc rolę obserwatora. Za każdym razem, kiedy wychodzę do ludzi, widzę ich zachowania, słyszę to, co mówią- za każdym razem daje mi to ogromną inspirację. Moim życiem jest muzyka- głównie rock progresywny, gotycki, muzyka filmowa, klasyczna, elektroniczna, kino (głównie filmy Żuławskiego i F.F. Coppoli), oraz literatura (Miciński, Hłasko, Stachura, Bursa, ale również E.A. Poe). Poza tym jestem szczęśliwym posiadaczem długich włosów, zielonych oczu, oraz z dumą noszę swoje piękne, hippisowskie dżinsy

Oprócz dzielenia się swoimi wierszami, oraz wynurzeniami z głowy młodej i głupiej, nie ukrywam, że chciałbym poznać tutaj osoby o podobnych zainteresowaniach, podobnej duszy, podobnym światopoglądzie do być może natchnionych nocnych rozmów i spotkań (Mój Boże, wyszło krypto ogłoszenie matrymonialne ). W każdym razie jest mi bardzo miło i liczę na nieobrzucanie mojej skromnej osoby pomidorami (lepiej zrobić z nich zupę). Nie zamierzam być drugą Szymborską. Wiem, że nią nie będę. Ale pracuję nad tym, aby moje wiersze były coraz lepsze. Dziękuję