Lato

[staszek]

żar na lud z nieba się leje
nad wodą człowiek szaleje
pod niebem ciepłym niebieskim
lato złote kładzie kreski

wszyscy razem starzy młodzi
ciała swoje pragną chłodzić
niebo się uśmiecha słońcem
tym co w pracy jest gorąco

jak tu skoczyć na wagary
gdy człek na to już za stary
albo wolnym się uraczyć
lecz szef by cię wylał z pracy

na urlopik trzeba czekać
i nad morze choć daleko
wybrać z całą się rodziną
wrócić z uśmiechniętą miną

kto nad morze ma daleko
pofigluje i nad rzeką
na wysepkach i w szuwarach
można solo milej w parach

moje lato to pieluchy
na balkonie sie suszące
nie zamienie tego lata
na bryzy chłodzace