tuż za rogiem

[staszek]

za rogiem czeka miłość
w strugach deszczu
ubrana w skromne szaty
tylko błysk w oku
ma kolorowy
rozjasnia szarość
przyglądaj się
a spotkasz ją
jeśli sercem szukasz
poznasz że to ona
poda ci dłoń
poczujesz dreszcz
uniesiesz się
ponad sobą

do szcześcia potrzeba
ciał zespolenia
łyk namiętności
błękitnego nieba
bryzy od morza
promieni słonecznych
wtedy żyjesz
odkrywasz tajemnie
scieżki rozkoszy