Gerontowa zasłona

[member22]

Gerontowa zasłona

Kiedy nadchodzi pokłosie
Barwnej wyściełającej erupcji
Wtedy świat mieni się
W łaknącym pragnieniu oczu.

W spojrzeniu rzucanym tu i ówdzie
Gdzie chełpią się dumne trotuary
Krokami w cieniu palety
Horyzontalnie kontrastującej.

Krople połyskujące
W ostatnich promieniach wspomnień
Nanizanych na subtelną lepkość
Unoszoną wraz z podmuchami.

Patrz tutaj, to te dziś pierwsze
Jako zwiastun kresu i jutrzenki
Podążającej za osnową Ariadny
Wyznaczającą nieuniknione następstwo

I tak, następstwo po następstwie
Istnienie po istnieniu
Przemija król nocy i dnia
Z szelestem pod znużonymi stopami

Czy słyszysz tą piękną muzykę
Zatopioną w pokostowych alejach?
Tak, słyszę choć z oddali
Zakrytej gerontową zasłoną.