Iskra

[Toyer]

Pierwszy wiersz jaki napisałem

Od iskry wszystko się zaczęło
to ona nadzieję mi dała
na lepsze życie

rozgrzała mą dusze
do granic czerwoności
nie okazała mi jednak litości
spaliła cały mój świat
ostał się tylko róży kwiat
którego woni już nie poczuję
kolcem się nie ukuję
nikomu go nie podaruję
już nic nie czuję
ogień gaśnie
a wraz z nim resztka mego ja

może za sto lat
ktoś na mym grobie
zostawi róży kwiat

pośród wody szumu
ptaków śpiewu
pochyli się nade mną
i zapali skromny znicz

wszystko zaczęło się
od iskry
która rozświetla teraz
szklany dzban