***

[member22]

Chyba Toma rozumiem. Bo rzeczywiście jest to dobry kawałek prawdziwej poezji. Wiersz bardzo refleksyjny, którego głównym wątkiem wydaje się być odniesienie do ludzkiej egzystencji. Byłem nikim, jestem nikim - śpiewa Przemysław Gintrowski w jednej ze swoich piosenek. I to mogłoby być dobrym mottem do powyższego utworu. Nasuwa mi się tu jeszcze jedna myśl - z prochu powstałeś i w proch się obrócisz. Bo czymże tak naprawdę jest życie jednego człowieka, jak nie bytowaniem jednego ziarnka pośród ogromu całości. Wiersz oceniam bardzo pozytywnie i chętnie dodałbym gwiazdkę od siebie. Pozdrawiam