Azyl

[e-ska]

Srebrzysta poświata księżyca
otulona czernią nocy.
Gwiazdy migotaniem
zdobią niebo niczym diamenty
suknię balową.
Biała smuga
pędzlem artysty namalowana.
Gwiazda polarna pulsuje
życiowym rytmem świata.
Czerń nocy miękkością aksamitu.
Basowe pohukiwanie sowy
cichnie echem
przeradza w słowiczą pieśń.
Przedsionek świtu bladością
płoszy magiczny czas.