Mieć Ciebie

[kapiak]

Jakie to szczęście ogromne mieć Ciebie
Gdzieś w gwiazdach to było zapisane?
Skąd serce wiedziało? Jak natchnąłem siebie?
By iść tą samą drogą było mi dane.

Złączyliśmy dwa serca w jedną całość.
Żadna siła nie zdoła tego pokonać.
Ani zła magia, ni ogromna żałość.
Miłość nasza nie pozwoli nam skonać.

Prysło coś nagle, senny czar się rozmył.
Połowa serca nagle bić przestała.
Miłość którą przykrył brudny, rdzawy pył,
Odkurzę jak wrócisz by znów nas kochała.

Wróciłaś i jesteś, to cud nad cudami.
Zrozumiałaś, że nikt Cię tak kochać nie będzie?
Na szczęście ktoś czuwa i jesteśmy skazani,
W miłość co dla nas rozkwita wszędzie.