ONA TU JEST

[Smok Wawelski]

Topnieją na brzegu
 
Rzeki resztki śniegu
 
A do lśniącej fali
 
Wiosna się tak żali.
 
 
 
- Kiedy szłam zagonem 
 
To chłop z telefonem
 
O dopłatach gwarzył,
 
Mnie nie zauważył.
 
 
 
Gdy byłam przy borze
 
To na monitorze
 
Jakiś panicz młody
 
Puszczał samochody.
 
 
 
Tam gdzie droga kręta
 
Minęłam dziewczęta
 
Miały dziwne drgawki
 
A w uszach słuchawki.
 
 
 
Potem byłam w mieście
 
Myślałam, nareszcie:
 
Jest para przy skwerze
 
Ona mnie dostrzeże.
 
 
 
Lecz ci zakochani
 
Byli już naćpani
 
Za ręce się wzięli
 
A mnie nie widzieli.

 
- Fala szemrząc cicho
 
-Rzekła – pal to licho
 
Mnie ten fakt nie dziwi
 
Ludzie niewrażliwi
 
Są na otoczenie
 
Wiosnę mają w cenie
 
Tylko małe dzieci,

Starcy i poeci.