realizm naiwnych weków

[member22]

O ile dobrze zrozumiałem ten wiersz to jest on obrazem trochę jakby na siłę udawanego ekstrawertyzmu. Pamięć to nasze wnętrze, nasz skrywany szczelnie świat. Niekiedy, choć pewno trudny to jest moment trzeba w tym skrywanym jestestwie pogrzebać. Ale czy warto się bać, co z niego wypłynie. A może akurat jest to coś wartościowego i cennego? Bo każdy z nas ma coś takiego gdzieś w podświadomości. Pomyśl nad tym proszę, nim do końca nie wykasujesz swojej pamięci. Pozdrawiam