Nie lubię poniedziałków

[Liftangel]

Szósta dwadzieścia

senne obłoki natarczywe
chciałabym wygonić ale
powieki zbyt ciężkie
jakby ktoś wylał wiadro betonu na twarz

i chociaż w grymasie zastyga
- bez kawy ani rusz
obrzydliwie biała z cukrem
słodka śmierć

a kontakt z podłogą ratuje
mroźnym otrzeźwieniem
tysiąc minut
jak archiwum nieprzespanych chwil


wstaję idę
dwadzieściaczterygodziny wcześniej
było pięknie