Mit

[tom_70]

Ja grzesznik, pieśń ognia, motyl żałobnik,
przechodzę obok ciebie jak myśl niewidoma,
która szuka zagadki własnego istnienia.

Jestem tu sam, zaledwie przeczuciem,
co językiem dotyka ucha, męczennikiem,
dzieckiem samego siebie.

Urodzę się na nowo, losem, tragedią,
przepływem wszystkich rzeczy,
które nie wiadomo czy gdzieś się skończą.