Na krawędzi

[tom_70]

To nie jest prosty wiersz w odbiorze (chyba za trudny, jak na obecny portal), jest doskonale przemyślany i jest jednym z najlepszych, jakie dotąd napisałem.

W pierwszej części wiersza, podmiot liryczny zakłada istnienie swiata, w innym jego wymiarze.

W drugiej części podmiot przeżywa niespełnienie, porażkę egzystencji, żyje w świecie jedynym jaki istnieje. Jego najdroższym pragnieniem jest być jak kamień, być w spoczynku niezmienności.