Płot

[norbertus]

Sztachety jak pięciolinia
Z nutkami jaskółek skrzydlatych
Klucz wiolinowy jak szpak
Basowy rozpiera się bielą mewy dumnej

O zmroku słońce nicią harfy swej
Nuty w złocie czyta
One odlatują jak klucz żurawi
Do Ciebie w pieśni chóru niezwykłego

Na ławeczce intymności
Przy parkanowej partyturze
Nuta po nucie
Czytam życia poemat

Jak go odczytam
Co powiem co rzeknę
Jednak najpierw posłucham
Zadumam się poszukam

Potem na płocie kartkę zawieszę
Jestem u sąsiada ….