Tryb drzewa | Tryb normalny

Finezja_ad · 2014-06-20, 21:15:05

Ars poetica

Krzyk z głębi serca jak nieuchwytne echo

Każe wręcz zmusza do tego

Aby Cię uchwycić i przygarnąć

Zanim nie będzie niczego

Zarzucam sieci i łowię każdego dnia od nowa

Na kształt rybackiej pracy

I choć tracą wartość czasem słowa

Całość w zadumie coś znaczy

I niech to co powstanie z zamiaru i w bezmiarze

Będzie rytmem kołysania duszy

Tańcem słońca pośród traw

Drżeniem strun muzyki serca

Która właśnie gra

Finezja_ad 2013