mętne wody wiary

[Kamil Rousseau]

patrzy w okno
przygasłymi oczyma
wsłuchany w myśli duszy

w dali most
uniesione w górę skrzydło
odbija światło nadziei
jednoczy spojrzenia
uczepione obrzeży wiary

a miłość
wciąż czeka
po drugiej stronie



ładny wiersz , ale ja bym widział np. taki jego zapis...zmieniłbym jeszcze trzeci wers (wsłuchany w myśli duszy) , bo zbyt zalatuje patosem , ale to juz zostawiłem dla Ciebie w dyskusji

pzdr.kamil