Droga i Prawda, i Życie

[member22]

Droga i Prawda, i Życie

Kto ma władzę zdaje silny
Zatapiając się w rozkoszy
Jedynej wśród innych wielu

Lecz myślenie to dziecinne
Władza znamię buntu nosi
Nim znajdziesz się na czele

Bo nieludzkie to przymioty
Berło dźwigać na swych barkach
Od rana po wieczór ciemny

Jawią torsje i wymioty
Bóle pleców także karku
Oto dola nieprzyjemna

Gdy się ockniesz popatrz w przódy
Co cię czeka w tym Tartarze
Jakie męki i cierpienie

Rzuć czym prędzej znoje, trudy
Drogę prawą przyszłość wskaże
Ostatni dzierżą zbawienie

A gdy pychą już zatruty
Skromnym i szlachetnym staniesz
Pomocą darząc gdzie gorzej

Wtedy pojmiesz jakiej duszy
Trzeba by w umysłu planach
Dostąpić łaski Bożej