Lśnienie

[dawidk]

Lśnienie

Czy słyszysz mój szept?
westchnienie wszech cieni,
płacz nizin umarłych.

Zwróć sie ku mnie,
upuść Twych łez rosę,
kwiecie wśród żywych prawdziwy.

Nim dech północy
pchnie w tułaczki otchłań,
nim gwiazda zaranna,
przeklnie cień mój za dnia.

Płomieniu zórz polarnych.
Przywołaj mnie,
wbrew śmierci oków
szeptu pocałunkiem,
przerwij pustki śpiew.

Niech sztorm podniesie gniew,
ziemię zetnie mrozu pięść,
wiatr mój brat,
zawyje wilczą pieśń,
niech cienie mkną
wśród westchnień drzew.

Mą duszę czarną wyrwij z marszu,
pokonaj śmierć,
myślą zwiewną, płaczem,
lśnieniem Twoich łez.