Opowieść dziadka

[Nimrodel]

Wnuczek na dziadka kolanach siedzi
I łapie za rękaw z wielkimi oczyma
-Dziadku, dziaduniu, jakiś Kraj zwiedził?
I kim jest na zdjęciu ta śliczna dziewczyna?

-A bo widzisz wnuczusiu, to Pani Jeziora
Tak dziadek mówi gładząc swą brodę
-Tak śliczna jak mądra, pamiętam jakby wczoraj...
Jak zwinnie chowała się w ciemną wodę

-Chowała? A więc straszyłeś ją dziadku!
-Można tak rzec, choć i nie do końca...
-Oj dziadziu, nie dam się spławić zagadką !
Ostatni promień chował się słońca

-Bo widzisz wnuczku, ona się śmiała
Gdy tak znikała z mojego wzroku
Za staryś poczciwcze -tak powiadała
Aż do spotkania następnego roku

-Oj dziadku, a jakieś zwierzęta spotkał?
-A strzygi chłopcze, i smoki i driady
Oj nie raz mnie zwiodła taka ślicznotka
A ranić lubiły takich dla zabawy

-Driady? Ale to takie śliczne stworzenia!
Ziewając dodał: to nie ich wina...
Zasypiał chłopiec w księżyca promieniach
Co oparł głowę na brodzie Merlina