Droga do raju

[Nimrodel]

Zlepione włosy błotem i pyłem
Jedyny wynik podróży do raju
Mijane drogi i ścieżki zawiłe
Igły sosnowe z mijanych gajów

I ciężki oddech leżący na płucach
Zmęczone oczy, opadłe powieki
Całe sedno co głupich naucza
Że raj najbardziej nam będzie daleki

Że to jest najdłuższa droga bez skrótów
Że nie ma przystanku i ulgi żadnej
Nie ważne czyś król, czy chodzisz bez butów
Wszystko jednako nam będzie bezradne