PIĄTA RANO - SCHRONISKO KLIMCZOK

[lolek]

Może się teraz kochasz z mężem
jemu oddajesz swoje ciało
a mnie z tęsknoty boli serce
też pieścić marzę cię nieśmiało.

Gdy ty nad morzem wypoczywasz
ja urlop - spędzam pod górami
dzieli nas przestrzeń, ale miłość
snuje nić myśli między nami.

Moje z Klimczoka mkną nad Bałtyk
twoje na góry się wspinają
choć nasze ciała nie są razem
to w wyobraźni się kochają.

W poduszkę szepczę twoje imię
byś przyszła proszę Morfeusza
wysłuchał - i z jego pomocą
przychodzi we śnie twoja dusza.

Przyjmuje kształty twego ciała
wtuliłaś się w moje ramiona
i dzieje się cud niepojęty
słyszę twój głos - jestem spełniona.

Kiedy o siódmej mnie obudził
promień słoneczny poprzez okno
z nim uleciałaś do Darłówka
zostały chmury - będę moknąć.