Apel do...poetów

[Kamil Rousseau]

Ninoczka napisał(a):tak mi się słowa wieczorną ciszą
plączą po głowie i same piszą
nie zaniedbujcie swoich połówek
i nie żałujcie im ciepłych słówek

Pozwól Ninoczko , ze na przykładzie tej zwrotki porozmawiamy wspólnie (wszyscy użytkownicy)
Rozpatrzmy sylabike wiersza :

1. 10 sylab
2. 10 sylab
3. 10 sylab
4..10 sylab

Sylabika jest zachowana - jest to wiersz 10 sylabowy. Dzięki konsekwentnej sylabice utrzymany jest rytm zwrotki..(.potem należałoby sprawdzic pozostałe zwrotki)

ważną sprawa w wierszu rymowanym jest średniówka
Średniówka, jest to wyznaczony przez reguły danego systemu wersyfikacyjnego przedział wewnątrzwersowy, którego postać i umiejscowienie decydują o konturze intonacji w obrębie wersu, np. Kochasz ty dom, / rodzinny dom (M. Konopnicka, Pieśń o domu).
W przypadku wiersza M. Konopnickiej jw mamy do czynienia z ośmiozgłoskowcem ze śerdniówką 4/4
W przypadku wiersza Niny mamy do czynienia z 10zgłoskowcem i z zachowaną przyzwoicie sredniówką 5/5 np:

tak mi się słowa /wieczorną ciszą
plączą po głowie /i same piszą

teraz popatrzmy na rymy:

Rym, jest to powtarzanie identycznych lub podobnych (zbliżonych) zespołów zgłoskowych zajmujących ustaloną pozycję w obrębie wersu lub zdania (w prozie poetyckiej). Powtarzające się układy zgłoskowe występują jako komponenty rymowe. Rym jako zasada współorganizująca system wersyfikacyjny ustalił się w łacińskiej poezji okresu średniowiecza (antyczny wiersz iloczasowy nie był rymowany), co wiązało się z przejściem do metryki akcentowo-sylabicznej.

Przez wiele stuleci rym utożsamiany był z wierszem, stając się powszechnie zauważaną cechą poezji, mimo że istniały także tzw. wiersze białe (nierymowane). W Polsce wiersze były rymowane od początku istnienia poezji.
Rodzaje rymów
Wyróżnia się: rymy żeńskie, posługujące się akcentem paroksytonicznym, nieodłączne od wiersza sylabicznego, np. "woda - uroda".

Rymy męskie, oparte na akcencie oksytonicznym, właściwe wierszowi sylabotonicznemu, jak "zew - krew".

Rymy daktyliczne, w języku polskim rzadkie, związane z akcentem proparoksytonicznym: "zakochać się - rozszlochać się".

Wymienia się także: rymy bogate, obejmujące wiele współbrzmień głoskowych, np. "piąstkom - cząstkom".

Rymy głębokie, wychodzące poza granice ustalone przez miejsce akcentowanej samogłoski, jak: "łabędzie - to będzie", "głębie - gołębie".

Rymy dokładne (pełne, ścisłe) cechują się zupełną identycznością głoskową (dopuszczalne są jedynie niewielkie odchylenia) - w przeciwieństwie do niedokładnych (przybliżonych), opartych na powtarzalności tylko niektórych głosek, jak asonanse (podobieństwo samogłosek, np. "powróz - gotów") oraz konsonanse (podobieństwo spółgłosek, np. "gong - gang").
Układy rymów
W wierszu układ rymów pełnił w tradycyjnej poezji istotną rolę, przy czym najważniejsze były rymy końcowe (w zakończeniu wersu), choć występowały również rymy wewnętrzne: Posępny, ciężki los • naszego pokolenia./ Za ciosem bije cios • w czarowny gmach złudzenia. (Z. Przesmycki, Posępny ciężki los...). Miejsce rymu w zwrotce przesądzało niekiedy o przynależności gatunkowej wiersza (sonet, triolet).

Rym może występować w układzie parzystym (dwa kolejne wersy mają ten sam rym), przeplatanym (krzyżowym), okalającym (identyczne rymy na początku i końcu zwrotki). Wyróżnia się także rymy gramatyczne (takie same końcówki gramatyczne wyrazów, np. "różami - dziewczynami") oraz niegramatyczne (wyrazy różniące się formą gramatyczną, jak "cały - chwały").

Rymy banalne (tzw. "częstochowskie", zbyt często używane, np. "dal - żal") oraz rzadkie, wyszukane, trudne i egzotyczne. Rym pełni funkcję wierszotwórczą, instrumentacyjną i semantyczną (znaczeniową). W poezji współczesnej rymy mają mniejsze znaczenie niż w tradycjonalnej, w wielu zaś jej przejawach (m.in. twórczość T. Różewicza) zupełnie nie występują.
Wszystko to i jeszcze wiecej na temat wiersza znajdziecie w internecie.

Waznym jest aby w poezji rymowanej , rym był jak najbogatszy! Jak jest u Niny?

piszą -ciszą
połówek-słówek

i tu jest duży mankament tego wiersza- rymy zbyt banalne. Dlatego proponowałbym Ninie nad nimi popracować., by nie była posądzana o częstochowszczyznę.

Ważny w wierszu jest przekaz...i tu nie ma recepty- to co jednym czytelnikom wydaje sie wazne innym bardzo błachę i banalne. Ja nie potrafie dac na to recepty. Dla mnie wc wierszu Niny ważna jest ostatnia zwrotka w której zawarta jest pointa, i dlatego daruje Ninie niektóre przegadania ( podane metodą "kawę na ławę") - bo dzięki tej poincie wiem że autorka wiedziała od samego początku co chce nam przekazać.

pzdr
Kamil