Już tylko się znamy

[Grześ]

http://mp3.wp.pl/p/strefa/posluchaj/hifi,2656.html
"
Porzucona w pół strony modna powieść
To poezja cię chwyta za gardło
W cienie alej biegnie młody człowiek
W oczach niesie zachwyt inną prawdą
Słońca jasność w zenicie zobaczona
Wyrok zapadł, choć dobrze żyć na świecie
Po co żona
Po co żona
Po co żona
Po co żona
Poecie

Czarny śnieg oprósza dumną głowę
A zagłada się jawi jako bzdura
Damskie wstążki, fatałaszki nowe
Między nimi twoje stare pióra
Śmiechy, flirty i cisza uwięziona
W eleganckim gwardyjskim pistolecie
Po co żona
Po co żona
Po co żona
Po co żona
Poecie

Chłód ściął błoto, stwardniało na kamień
Już na drzewach dawno nie ma liści
Patrzy smutno portret w ciężkiej ramie
Jak ziewają dzieci i turyści
Tylko zamieć śnieżysta, niestrudzona
Grób otula, a każdy wie przecież
Po co żona
Po co żona
Po co żona
Po co żona
Poecie
"
[KOFTA]

Jeśli tutaj sens życia cały
ukryty jest tylko w słowach
To jakim celem jest mąż mały
gdy poetką jest białogłowa
W domu zawsze tylko gazetka
piwko i wypoczynek na kozetce
Po co mąż
Po co mąż
Po co mąż
Po co mąż
poetce

Gdy też kolory tu całego świata
zebrać raczył by On do wazonu
to co w sobie czyje o co też ma tata
to już tylko trzeba oddać do złomu
Takie stałe dzisiaj to wrażenia
a na ranach już same przylepce
Po co mąż
Po co mąż
Po co mąż
Po co mąż
poetce

Rok po roku takie stałe dania strawy
popatrz tylko wokół - tam to nie ma ciszy
lecz jest powiew powiew żwawy
nie ma nudy wokół a każdy co mówisz słyszy więc powiedz te słowa rzucane od rana
nie czas dziś iść w ślepce
Po co mąż
Po co mąż
Po co mąż
Po co mąż
poetce

[Grześ]