Życie depcze wyobraźnie

[indygochild]

Życię depcze wyobraźnie
i sprowadza nas na parter.
Ja nie oceniam, jestem tylko narratorem,
opowiadam o tym co jest bez wątpienia chore.

Widzę więcej- chociaż chciałbym,
żyć jak inni, nieświadomi.
To mym darem, czy przekleństwem ?
Widzieć wszystko, co ukryte ?

Narzucanie myśli- konsumuj człowieku!
to jest dobre, bo tak robi wielu.
Społeczeństwo- każdy inny,
a wszyscy tacy sami.



"Ja nie oceniam, jestem tylko narratorem, opowiadam o tym co jest bez wątpienia chore."
Wojny, przemoc, nie zabijaj, zabij
bądź z nimi, bądź spokojny.
Cyrk na świecie, Ci na górze scenariusze piszą,
Nie dla mnie, nie jestem marionetką.

But młodych osłabiany,
rzucanymi na ulicę narkotykami.
Wyścig za pozycją, majątkami
Gdzie ludzie rozminęli się z wartościami.

Wypaczyć, pozbawić uczuć, intuicji
Zapomnij kim jesteś, zapomnij o najbliższych.
Zabawy za miliony arystokracji uwielbianej,
podczas gdy inni z głodu wycieńczani...

Adoptowane Dzieci przez pedałow,
Gloryfikacja wynaturzeń, ciągle mało.
To nie tolerancja już,
zdmuchnij kurz.

Mówi się o sprawach błahych, wyciszając sprawy ważne,
przyjdzie ten dzień i obłuda upadnie.
Wierzysz ? Wierzę...
Życie depcze wyobraźnie!