MY POECI...

[wolwerin]

My poeci- którym często los odebrał wszystko
my poeci- którym podły człowiek zepsuć chciał nazwisko
my poeci- nie rozumiani często przez nikogo
dzisiaj dorównujemy dawnym bogom...

Zawieszeni między Bogiem a zjadaczem chleba
nie martwimy się czy nam się uda
kiedy chcemy dotykamy nieba
a ze słowem wyprawiamy cuda...

Dzisiaj z wiatrem odwiedzimy ukochaną
by poszaleć w jej cudownych włosach
teraz moc mamy nieokiełznaną
taki otrzymaliśmy od Weny posag..

My artyści poetyckiej sceny
przez świat pójdziemy nawet boso
porozrzucamy fraszki, treny
upijać się będziemy świeżą rosą...

I ty młody, co za pióro dziś chwyciłeś
by się wdrapać na poetyckie szyty
wczoraj nawet o tym nie marzyłeś
że i ty możesz kiedyś być znakomity...


Teraz wszechświat stał się naszym domem
my poeci wielcy, średni oraz mali
swoje dzieła zostawimy potomnym
dziś jesteśmy naprawdę wspaniali...