Bieda

[male_p]

dają się we znaki
suchoty kieszonkowe
to piszczy bieda
przed tłumem ciekawskich
smutne chowa oczy
sekretu nie sprzeda
ze łzą w oku
świat przemierzą
zaglądając w różne zakamarki
lecz fasonu nie traci
wiedzę zdobywa
podąża za nieznanym
szuka chleba w śmietnikach
do serc wrażliwych
na próżno pukać
Zostaje jej samotność
Wciąż pusty trzos
Nie radzi sobie w życiu
Niemy jej krzyk