Wbrew sobie

[minawia]

Trudno zachować w uczuć gorączce
pogodę ducha.
Tak bardzo się staram,
lecz serce nie słucha,
tylko na moment się uspokaja
i znowu bezmyślnie
wybija rytm bólem tęsknoty,
dąży ku zgubie.
A przecież kochasz.
Kochasz i kocham.

Uspokój się głupie,
czemu łzy z oczu wyciskasz,
ciesz się miłością,
spotkanie jest już tak blisko.

Tak trudno śmiać się bez ciebie,
tak trudno na spacer wyjść,
aż zła jestem na siebie,
że już nie potrafię tylko z sobą być.