Zastrzelę teściową

[wolwerin]

Wiecie już, że ja nie jestem mściwy
lecz czas wielki wyrównać rachunki
los jej i tak był dość pobłażliwy
czas wielki przywrócić temat córki.

Całe to misterium obmyśliłem
i zakupiłem świetną dwururkę
nie, nie, niczego nie pomyliłem
czas teściowej dziękować za córkę.

Za zalety jej ręczyła głową
chyba nie będzie miała obiekcji
więc decyzje podjąłem takową
ja udzielę jej ostatniej lekcji.

Bo nie można tak słowem szafować
a tym bardziej ze starym wojakiem
i czas wielki za grzech pożałować
stoisz mendo nad trumną okrakiem.

Najpierw ci przestrzelę twe kolana
co cię do dziś wcale nie bolały
do piecyka dorzucę polana
mam przecież dla ciebie wieczór cały.

Potem język ci zgrabnie obetnę
żebyś mi babo papy nie darła
do jamy ci ścierę starą wepchnę
abyś mi za szybko nie umarła.


Później przestrzelę ci oba łokcie
bo to ponoć straszliwie zaboli
w chwili wolnej zjem jakieś łakocie
muszę przecież być sytym w tej roli.

Na koniec, choć to i tak za wcześnie
zrobię ci w głowie dwie duże dziurki
nie napinaj niepotrzebnie mięśnie
sporo kosztował zakup dwururki.

I gdy ciebie gadzino dobije
choć wielu nie mieści się to w głowie
upewnię się tylko, czy nie żyjesz
zaraz zadzwonię po pogotowie.

Napad stulecia upozoruję
najważniejsze, że będziesz nieżywa
gaz na twarzy łzy upozoruje
wreszcie napije się mego piwa.

A, i wy pamiętajcie teściowe
bo zięć swych zniewag wam nie daruje
czasem tak miło ustrzelić krowę
mściwy-nigdy , ale nie daruję.

Pogrzeb, to będzie istna radocha
sam będę na niego gości prosił
a znajomym teściowym-wynocha
bo sam będę ją do grobu nosił.

Tylko chwilę poświęcę dwururce
bo to jest taka moja maskotka
musze jeszcze podziękować córce
Ech ludzie, zemsta jest taka słodka