Drań On-line

[Teresa]

rzucam pod nogi impuls szaleństwa
jedwabną nicią chłodem luksusu
między poduszką a laptopem
wymyślam to czego nie było

w wariackim czasie internetu
chcąc nie chcąc muszę blogować
zdziwaczeć gdy narracja pęka
zabawną puentą pofiglować

mam pogląd na to co nie rozumiem
układów więzi bez przywiązania
enter ofiarny niech pokutuje
za wirtualną chęć zaufania

a gdy zobaczę nicki na pasku
unikam tego co zgotowałem
intelekt pęka klawiszem spacją
że nigdy jutro zmagań z chaosem

stoję w szeregu plusów minusów
po konfrontacji z rzeczywistością
żona zazdrosna jest o komputer
tnie zawieszeniem emocjonalnym